Okrągły stół z kantami

Obchodziliśmy wczoraj 30 rocznicę wyborów czerwcowych z 1989 roku. Ponoć to był dzień w którym na polskiej ziemi upadł komunizm. Często także można usłyszeć, że jest to data pierwszych wolnych wyborów. Czy rzeczywiście tak było?

Wybory z 4 czerwca są nierozłącznie związane z obradami okrągłego stołu a także uzgodnieniami strony komunistycznej i części opozycji w Magdalence. Przypomnijmy sobie jak ta droga wyglądała, czy rzeczywiście tak, jak często apologeci tego kompromisu przedstawiają, że był to sukces, czy może raczej niewykorzystana szansa. A może najbliższe prawdy jest określenie podpisujące zdjęcie ze strony demotywatory.pl? 

źródło: demotywatory.pl

Na początek rzućmy okiem, jak sprawę przedstawia popularna „Wiki”:

W połowie sierpnia 1988 roku władze PRL rozpoczęły rozmowy z opozycją spowodowane licznymi, trwającymi od kwietnia w różnych regionach Polski protestami społecznymi. Dzięki nim 31 sierpnia w willi MSW przy ul. Zawrat w Warszawie odbyło się spotkanie generała Czesława Kiszczaka oraz Lecha Wałęsy, na którym obecny był także biskup Jerzy Dąbrowski oraz sekretarz Komitetu Centralnego Stanisław Ciosek. Kolejne nastąpiło 15 września, oprócz Kiszczaka, Wałęsy i Cioska byli na nim także Andrzej Stelmachowski i ksiądz Alojzy Orszulik.
16 września rozpoczęły się, znane jako rozmowy w Magdalence, rozmowy władz państwowych z przedstawicielami ruchu solidarnościowego i Kościoła, podczas których głównym zagadnieniem sporu była kwestia legalizacji Solidarności. Uzgodniono, iż Okrągły Stół powstanie w połowie października, a jego tematyką ma być: „model funkcjonowania państwa i życia publicznego, przyspieszenie rozwoju i modernizacja gospodarki narodowej, kształt polskiego ruchu związkowego”. Październikowego terminu nie dotrzymano, ponieważ Solidarność nie zgadzała się na warunki rządowe: żądała legalizacji oraz nieingerowania w skład strony solidarnościowo-opozycyjnej przyszłego Okrągłego Stołu.
27 września 1988 roku stanowisko premiera objął Mieczysław Rakowski, 14 października został natomiast powołany jego gabinet. W grudniu rozpoczęły się obrady X Plenum Komitetu Centralnego PZPR, podczas którego dyskutowano możliwość rozmów z Solidarnością oraz jej legalizacji. Spowodowały one duży konflikt w partii, w tym zmiany w Biurze Politycznym. Ostatecznie, dzięki naciskowi m.in. Jaruzelskiego i Kiszczaka, przyjęto „Stanowisko X Plenum KC PZPR w sprawie pluralizmu politycznego i związkowego”. Umożliwiło to rozpoczęcie przygotowań do obrad Okrągłego Stołu.
27 stycznia 1989 nastąpiło kolejne spotkanie Wałęsy i Kiszczaka, podczas którego ustalono procedurę i zakres obrad oraz ostateczny termin rozpoczęcia. (źródło)

Otrzymujemy więc informację, że rozmowy z opozycją rozpoczęły się w połowie sierpnia 1988 r. W ich konsekwencji 31 sierpnia dochodzi do spotkania Kiszczaka z Wałęsą i towarzyszącym im  tow. Cioskiem i biskupem Dąbrowskim.

Czy rzeczywiście był to początek rozmów, czy raczej ich kontynuacja? O tym w kolejnym odcinku.

Ciąg dalszy...