Każdy ma takiego Janosika, na jakiego zasłużył...

Niestety, z przykrością muszę odnotować fakt, że tym razem, w konkursie nr 2, nie padła prawidłowa odpowiedź, czyli d, d, a. Z jednej strony mamy bardzo silną dynamikę wzrostu opisywanego podatku, równie silną dynamikę zadłużenia miasta, natomiast dynamika przyrostu zrealizowanych dochodów jest mizerna. A trzeba pamiętać, że przytoczony podatek jest integralną częścią tego dochodu. Jakby więc wyglądał dochód gdyby nie wzrost podatku? Czy miasto mogłoby się tak zadłużyć, gdyby opisywany podatek rósł o 2-3 punkty procentowe rocznie? Czy indywidualny wskaźnik zadłużenia byłby w granicach bezpieczeństwa? To pytania retoryczne.

Nie mam najmniejszych wątpliwości, że część inwestycji miejskich, tak chlubnie przypisywanych sobie przez rządzącą ekipę, została sfinansowana jedynie przez wzrost zadłużenia, możliwy dzięki hipotekom na miejskich nieruchomościach, i drenowaniu kieszeni osób prywatnych, będących właścicielami gruntów leżących na terenie miasta Rawa Mazowiecka.

Ktoś wątpi? Każdy może sobie zrobić test. Proszę przyjąć, że podatek w ostatniej kadencji nie rośnie, dzięki czemu w każdym roku odpowiednio korygujemy w dół dochody budżetu miasta, następnie podstawiamy to pod wzór IWZ. I w tym modelu, dzisiaj tenże wskaźnik wyje. Wyje, bo jest na granicy, a może nawet już wyleciał poza dopuszczalne granice. Dlatego zachęcam do czytania uwag RIO do realizacji budżetu, zaciągania i spłaty kredytów i pożyczek, w szczególności jeżeli idzie o projekcje wieloletniego planu finansowego. Gołym okiem widać, że kolejne mega inwestycje, typu nowy ratusz i podziemne parkingi, szumnie zwane rewitalizacją, ponownie będą finansowane, z konieczności, z długu i kieszeni podatnika. Ale kto bogatemu zabroni?